Cannabis in het verkeer

13 wetenschappelijke onderzoeken bewijzen:

Cannabis consumenten veroorzaken minder ongelukken als geheel “cleane” bestuurders.

De EEG en de repressie industrie dwingt richting wangslijmtesten in het verkeer omdat cannabis gevaarlijk zou zijn. De wangslijmtesten meten niet de hoeveelheid aanwezige THC in een lichaam maar de afvalproducten daarvan die cannabis gebruik tot twee weken geleden kunnen aantonen. Om alles te simplificeren worden afvalproducten beschouwd alsof de gebruiker nú onder invloed is en kan het rijbewijs ter plekke worden ingenomen en de bestuurder verplicht worden een afkick cursus voor verslaafden te volgen. Conclusie, de wangslijmtesten zijn niet bedoeld om het verkeer veiliger te maken maar als werkverschaffing voor de repressie industrie, om producten te verkopen en om cannabis gebruikers uit het sociaal verkeer te isoleren.

De grote fout die telkens weer gemaakt wordt is cannabis te zien als alcohol, als een drug die dús dezelfde gevaren en effecten opleverd. Dat zorgt telkens weer voor verwarring, cannabis is niet nét als alcohol, het is vaak het tegenovergestelde.

Dronken of stoned, wie rijdt beter?

Een vergelijking tussen alcohol en cannabis in het verkeer:

ALCOHOL maakt agressief, geeft een tunnelvisie en doet de gebruiker denken dat hij meer kan dan in werkelijkheid het geval is.

Gevolg: De bestuurder overschat zichzelf en neemt onverantwoorde risico’s.

CANNABIS maakt tolerant, ruimdenkend en doet de gebruiker denken dat hij minder kan dan in werkelijkheid het geval is

Gevolg: De bestuurder voelt zich niet aangesproken door agressie van andere weggebruikers, hij onderschat zichzelf, rijdt voorzichtiger en maakt minder kans op ongelukken.

Het wordt tijd dat we in Nederland minder spastisch gaan doen over cannabis gebruik in het verkeer, vooral als dat gebruik langer als een uur geleden is. Tientallen onderzoeken naar de doodsoorzaak bij duizenden verkeersslachtoffers toonden telkens aan dat cannabisgebruikers in het verkeer in verhouding zelfs minder ongelukken veroorzaken als volkomen “cleane”chaufeurs.

Invoering en gebruik van medicinale marihuana in desbetreffende staten heeft gezorgd voor een 9% reductie van het aantal dodelijke ongelukken in het verkeer.

Klik hier: “Medical Marijuana Laws, Traffic Fatalities, and Alcohol Consumption” Mark Anderson and Daniel Rees, November 2011,

1.
“… De resultaten tot nu toe met betrekking tot de waarschijnlijkheid om een ongeluk te krijgen onder invloed van cannabis hebben tot nu toe niet uitgewezen dat er een verhoogd risico is. … In zaken waarbij de enige aanwezige drug THC was er geen verhoogd risico ten opzichte van een nuchtere bestuurder.
BRON: G. Chesher and M. Longo. 2002. Cannabis and alcohol in motor vehicle accidents. In: F. Grotenhermen and E. Russo (Eds.) Cannabis and Cannabinoids: Pharmacology, Toxicology, and Therapeutic Potential. New York: Haworth Press. Pp. 313-323.

2.
“Cannabis leidt tot een voorzichtiger rijstijl, [maar] het heeft een negatieve invloed op de beslissing van de tijd en rijbaan volgen. Desalniettemin betekent dit op zich niet dat bestuurders onder invloed van cannabis een verkeersveiligheid risico vertegenwoordigen. … Cannabis alleen, met name in lage doses, heeft weinig effect op de vaardigheden van het autorijden.”
BRON: Canadian Senate Special Committee on Illegal Drugs. 2002. Cannabis: Summary Report: Our Position for a Canadian Public Policy. Ottawa. Chapter 8: Driving Under the Influence of Cannabis.

3.
“Dit rapport is een samenvatting van het onderzoek naar cannabis en autorijden.
… Bewijs van een bijzondere verslechtering door de consumptie van cannabis is verzameld door studies met behulp van laboratoriumtests, rijsimulatoren en observatie van verkeerdeelnemers. … Zowel de simulatie en proefritten stellen vast dat over het algemeen dat het rijgedrag kort na consumptie van grotere doses van cannabis resulteert in (i) een meer voorzichtige rijstijl; (Ii) verhoogde veranderlijkheid in de rijstrook (en voortgang); en (iii) langere beslissingstijd. Overwegende dat, deze resultaten wijzen op een ‘verandering’ in normale omstandigheden, ze niet noodzakelijk resulteren in ‘verslechtering’ van effectiviteit prestaties, aangezien maar weinig studies een verhoogde kans op ongevallen rapporteren.
BRON: UK Department of Environment, Transport and the Regions (Road Safety Division). 2000. Cannabis and Driving: A Review of the Literature and Commentary. Crowthorne, Berks: TRL Limited.

4.
“Over het algemeen kunnen we concluderen dat uit het aantal gegevens blijkt dat:
1. Er geen aanwijzingen zijn dat de consumptie van cannabis alleen het risico van de schuld verhoogt voor verkeersongeluk met dodelijke afloop of gewonden waarbij ziekenhuisopname nodig is, en kunnen die risico’s zelfs verminderen.
2. bewijs met betrekking tot het gecombineerde effect van cannabis en alcohol op het risico van verkeersdoden en gewonden, in verhouding tot het risico van alleen alcohol, is onduidelijk.
3.Het is niet mogelijk om de mogelijkheid uit te sluiten dat het gebruik van cannabis (met of zonder alcohol) tot een verhoogd risico op wegverkeer leidt met minder ernstige verwondingen en beschadigingen aan het voertuig.”
BRON: M. Bates and T. Blakely. 1999. “Role of cannabis in motor vehicle crashes.”Epidemiologic Reviews 21: 222-232.

5.
“Ten slotte schaadt marihuana rijgedrag. Echter, is deze verslechtering dusdanig beperkt, daar proefpersonen onder invloed van marihuana lijken te zien dat hun rijgedrag anders is. Hierin kunnen ze compenseren door bijvoorbeeld niet inhalen, door te vertragen en door hun aandacht te richten op de juiste handeling. … effecten op het rijgedrag zijn tot een uur na het roken aanwezig, maar blijven niet voor langere perioden.
Met betrekking tot vergelijkingen tussen het effect van gebruik van alcohol en gebruik van marihuana, zijn deze verschillend. In tegenstelling tot het compenserende gedrag wat men bij marihuana gebruikende bestuurders ziet, hebben bestuurders onder invloed van alcohol de neiging om riskanter te rijden. Beide stoffen hebben effect op de rijprestaties; echter, het voorzichtiger gedrag van de proefpersonen die marihuana hebben gebruikt, is minder erg dan het effect marihuana op de prestaties, terwijl het omgekeerde geldt voor alcohol.”
BRON: A. Smiley. 1999. Marijuana: On-Road and Driving-Simulator Studies. In: H. Kalant et al. (Eds) The Health Effects of Cannabis. Toronto: Center for Addiction and Mental Health. Pp. 173-191.

6.
“Verdoving met cannabis leidt tot een lichte aantasting van de psychomotorische functie. … [Maar] de verslechtering van de rijvaardigheid lijkt niet ernstig te zijn wanneer proefpersonen worden getest in een rijsimulator; zelfs onmiddellijk na het nemen van cannabis. Dit kan zijn omdat mensen bedwelmd door cannabis lijken te compenseren voor hun verslechtering door het nemen van minder risico’s en langzamer rijden, terwijl alcohol de neiging heeft om mensen te stimuleren grote risico’s te nemen en zij rijden agressiever.”
BRON: UK House of Lords Select Committee on Science and Technology. 1998. Ninth Report. London: United Kingdom. Chapter 4: Section 4.7.

7.
“Uit de gegevens blijkt dat marihuana een reëel, maar de secundaire veiligheidsrisico is; en dat alcohol is de toonaangevende drugsgerelateerde ongevallenrisico factor is.”
REFERENCES: D. Gieringer. 1988. Marijuana, driving, and accident safety. Journal of Psychoactive Drugs 20: 93-101.

8.
ONGELUKKEN SCHULD STUDIES
“Van iedere 2.500 gewonde bestuurders welke naar de eerste hulp gebracht werd is een bloedmonster genomen voor latere analyse.
Er was een duidelijke relatie tussen alcohol en schuld. … In tegenstelling, was er geen significante toename van de schuld bij gebruik van alleen cannabinoïden. Terwijl een relatief groot aantal gewonde bestuurders positief voor cannabinoïden getest werden, de schuld factor was niet hoger dan die van de drugsvrije groep. Dit is nauwgezet met andere bevindingen.”
BRON: Logan, M.C., Hunter, C.E., Lokan, R.J., White, J.M., & White, M.A. (2000). The Prevalence of Alcohol, Cannabinoids, Benzodiazepines and Stimulants Amongst Injured Drivers and Their Role in Driver Culpability: Part II: The Relationship Between Drug Prevalence and Drug Concentration, and Driver Culpability. Accident Analysis and Prevention, 32, 623-32.

9.
“Bloedmonsters van 894 patiënten op twee eerste hulp afdelingen voor het behandelen van gewonden n.a.v. auto-ongelukken … werden getest op alcohol en andere drugs.
… Op basis van alcohol en drugs testen van alle patiënten … alcohol is duidelijk de belangrijkste drug welke in verband staat met ernstige ongevallen en een grotere schade. Patiënten die positief voor drugs testten (marihuana, opiaten en cocaïne) in afwezigheid van alcohol, waren bij ongevallen zeer vergelijkbaar met die van patiënten zonder alcohol of drugs. Wanneer andere relevante variabelen werden beschouwd, werden deze geneesmiddelen niet geassocieerd met ernstiger ongevallen of groter letsel.”
BRON: P. Waller et al. 1997. Crash characteristics and injuries of victims impaired by alcohol versus illicit drugs. Accident Analysis and Prevention 29: 817-827.

10.
“Bloedmonsters werden verzameld uit een steekproef van 1.882 chauffeurs uit 7 landen, gedurende 14 maanden in de jaren 1990 en 1991. De steekproef bestond uit bestuurders van personenauto’s, vrachtwagens en motorfietsen die binnen 4 uur na een ongeval stierven.
… Terwijl cannabinoïden in 7 procent van de chauffeurs werden gedetecteerd, werd de psychoactieve stof THC in slechts 4 procent gevonden. … De alleen THC gebruikers hadden een verantwoordelijkheid ratio welke lager was dan die van de drugvrije chauffeurs. … Terwijl het verschil niet echt veelzeggend was, waren er geen aanwijzingen dat cannabis zelf een oorzaak was van dodelijke ongelukken.”
BRON: K. Terhune. 1992. The incidence and role of drugs in fatally injured drivers. Washington, DC: US Department of Transportation National Highway Traffic Safety Administration, Report No. DOT HS 808 065.
ON-ROAD PERFORMANCE STUDIES

11.
“Marihuana’s effect op de rijvaardigheid werd beoordeeld in een reeks van drie studies, waarin dosis-gerelateerde situaties werden gemeten in rijsituaties die op werkelijke omstandigheden nabootsen.
… THC effecten op de wegtest na een dosis tot 3 gram, overtreft nooit alcohol gebruik van 0,08%; en werden niet ongebruikelijk vergeleken met vele medicijnen. Toch verschilt THC effecten kwalitatief van vele andere drugs, met name alcohol. Bewijs uit de onderhavige en eerdere studies suggereert sterk dat alcohol een risicovol rijgedrag stimuleert en dat THC grotere voorzichtigheid bevordert, althans in experimenten. Overigens lijkt THC kwalitatief te verschillen van vele andere drugs is dat de gebruikers beter in staat lijken om te compenseren voor de nadelige gevolgen tijdens het rijden onder invloed.”
BRON: H. Robbe. 1995. Marijuana’s effects on actual driving performance. In: C. Kloeden and A. McLean (Eds) Alcohol, Drugs and Traffic Safety T-95. Adelaide: Australia: HHMRC Road Research Unit, University of Adelaide. Pp. 11-20.
12.
“Dit rapport gaat over het effect van roken van marihuana op de rijvaardigheid. … Dit onderzoek toont aan dat marihuana, alleen genomen, het rijdgedrag matig verslechterd en dat dit gerelateerd is aan de geconsumeerde dosis THC. De verslechtering manifesteert zich vooral in de mogelijkheid om een zijdelingse positie op de weg te houden, maar de grootte ervan is niet uitzonderlijk vergeleken met veranderingen die chauffeurs onder invloed van medicijnen en alcohol. Bestuurders onder invloed van marihuana behouden inzicht in hun prestaties en zullen compenseren wanneer ze kunnen, bijvoorbeeld door het vertragen of inspanning te verhogen. Als gevolg daarvan zijn nadelige effecten van THC op rijvaardigheid relatief klein.”
BRON: W. Hindrik and J. Robbe and J. O’Hanlon. 1993. Marijuana and actual driving performance. Washington, DC: US Department of Transportation National Highway Traffic Safety Administration, Report No. DOT HS 808 078.
TABULATED SUMMARY OF ROAD TRIALS OF CANNABIS AND DRIVING
Table compiled by the UK Department of Transport (2000)
DRIVING SIMULATOR STUDIES

13.
“Over het algemeen is het mogelijk om te concluderen dat cannabis een meetbaar effect heeft op de psychomotorische prestaties, met name het bijhouden van vermogen. Het effect op de hogere cognitieve functies, bijvoorbeeld de aandacht te verdelen bij met het rijden, lijkt niet zo kritisch te zijn. Bestuurders onder invloed van cannabis lijken zich ervan bewust dat ze beter moeten opletten, en de poging om dit slechter rijgedrag te compenseren doen zij door het rijden makkelijker te maken door bijvoorbeeld gas terug te nemen.
Op het gebied van de verkeersveiligheid, kan niet worden geconcludeerd dat het rijden onder invloed van cannabis geen gevaar is, omdat de effecten van de verschillende aspecten van de prestaties van verschillende bestuurders onvoorspelbaar zijn. In vergelijking met alcohol, zijn de effecten van alcohol op de hogere cognitieve processen zoals rijden waarschijnlijk gevaarlijker, vooral in het bijzonder bij een hogere alcoholbloedspiegel.”
BRON: B. Sexton et al. 2000. The influence of cannabis on driving: A report prepared for the UK Department of the Environment, Transport and the Regions (Road Safety Division). Crowthorne, Berks: TRL Limited.
TABULATED SUMMARY OF SIMULATOR STUDIES OF CANNABIS AND DRIVING
Table compiled by the UK Department of Transport (2000)