De zware aanval

Nelleke is ten tijde van het interview 22 en ik ontmoet haar op het Amsterdamse cannabis bevrijding festival 2012. “Ik kreeg vorig jaar een zware epileptische aanval, daardoor ging ik naar mijn huisarts en kreeg een onderzoek met als diagnose epilepsie. Toen vielen allerlei dingen die ik al sinds mijn jeugd heb op zijn plaats. Toen ik 12 was heb ik een grote aanval gehad, we zijn er toen niet verder mee bezig gegaan of zo om te kijken wat het nou echt was. Maar ja, ik kreeg soms gekke dingen in mijn kop, deja vu’s enzo. Daarmee bedoel ik dat ik dingen dan twee keer zag, stond ik af te wassen en dan herinnerde ik me dingen van de avond daarvoor toen ik daar ook al stond, was het net gisteren. Dat was af en toe best wel eng, dan werd alles helemaal zwart, werd ik draaierig en daarna was ik dan heel erg moe. Mijn ouders hebben dat nooit nagetrokken en toen ik mijn vriend kreeg is dat ook weg gezakt, kwam vast door de liefde enzo!

Toch weer last

Toen kreeg ik last dat ik heel veel dingetjes kwijtraakte. Als ik dan met iemand aan het praten was trad er een soort knipperlichteffect op, dat ik stukjes van het gesprek kwijt was. Dan wist ik niet meer waar we over spraken en ja zoiets is met examens best wel lastig, dan moet je praten en dan moest ik telkens vragen wat ze nou net tegen me gezegd hadden. Uiteindelijk heb ik toen die heel grote aanval gehad. Ik moest werken, had een hele slechte nacht gehad. Ze hadden me de dag ervoor verteld dat ik alles op mijn werk voortaan alleen moest opruimen en dat gaf mij heel veel stress. Na die aanval is mijn vriend gaan lezen op het internet en zijn we gaan experimenteren met cannabis. Jointjes roken enzo, nou de eerste was niet zo best, dat ging helemaal mis, veel teveel, te enthousiast, maar dat heeft me niet echt gestopt of zo, ik ben gewoon lekker doorgegaan. Tot mijn vriend zei ‘kijk er is ook een boek over mediwiet olie, zullen we dat eens proberen’? We kregen een proefpipetje en daarmee zijn we gaan experimenteren, 3 druppels, 4 druppels, maar dat was net iets teveel.

Alles op zijn plaats

Maar op een gegeven moment werd alles rustiger. Ik vergelijk mijn hoofd wel met een omgevallen boekenkast, waar alles over elkaar heen ligt en dat begint nu een beetje op te ruimen. Dus ik denk nu eerst na en ik loop niet hysterisch door het huis heen. Ik was een beetje druk, niet weten wat je moet, ongestructureerd door het huis lopen, oh, ik moet dit nog doen, oh, ik moet dat nog doen, verder deed ik niet veel bijzonders, alleen maar dat. Ik ben nu veel rustiger, kan echt over dingen na gaan denken. Als ik op school zit en ik voel me slecht, ben moe, dan neem ik een druppel en dan komt alle informatie van school niet meer zo op me af. De olie heeft voor mij echt een positief effect, ik ben er nu 1,5 maand mee bezig dus ik kan wel beoordelen wat het voor me doet. Ik gebruik een druppel ’s-ochtends als ik opsta dus dat is rond een uur of half zeven. Op een geven moment was het pipetje bijna leeg, ik was er zuinig mee en dacht, ach dan neem ik het een tijdje niet, weet ik gelijk wat het voor me doet. Nou ik kreeg weer flibbers en begon weer gek te doen, zag weer lichtflitsen en aura’s Die flibbers zijn net migraine, die lichtwormpjes die je dan ziet. Ik dacht dat wil ik niet meer, nam twee druppels en na 10-15 minuten was het weer weg!”

Medicijnen, agressie, moord en zelfmoord

Haar vriend vult aan; “het begint met die flibbers, die gaan vooraf aan aanvallen. De huisarts kon er weinig mee en zag er ook weinig aanleiding toe. Hij zei, wat moet ik hiermee, nu al naar het ziekenhuis sturen? Nou ze had toen al van die stroboscoop aanvalletjes, was ze alles kwijt en zei dan waar ben ik, waar zijn we, waar waren we mee bezig en dan was ze er weer, was ze weer op gang. Toen kreeg ze die grote aanval, moest direct naar het ziekenhuis en kreeg daar de diagnose epilepsie. De artsen zeiden het is chronisch, gaat nooit meer weg, het zijn nu nog relatief kleine aanvalletjes, die moeten we onderdrukken en ze kreeg toen allerlei medicijnen, waaronder Kepra. Daar werd ze heel in zichzelf gekeerd van, depressief, maar ook agressief, een beetje opgefokt zeg maar. De artsen zeiden tegen mij neem maar twee weken vrij van je werk want ze kan er ook moord en zelfmoordneigingen van krijgen, maar ja je kunt toch niet zomaar twee weken vrij nemen van je werk? En toen ben ik dus gaan googelen, ik had vroeger wel geblowd en zo en had zo iets van er moet meer achter die plant zitten! Ik heb in google epilepsie en cannabis ingetikt en kreeg de pagina’s zó voor mijn neus. Toen ben ik me daar verder in gaan verdiepen, heb gewoon wat wiet gehaald. Blowen beviel niet, het werkte wel maar het was te sterk, ze heeft even een kleine flauwte gehad, gelukkig was ik nuchter dus ik kon het goed opvangen voor haar. Toen ben ik wiet thee voor haar gaan maken, koekjes gaan bakken enzo en heb ik uiteindelijk zelf een paar planten neergezet, want als je het allemaal moet kopen dan wordt het al snel onbetaalbaar. De epilepsie is weg, als we vroeger samen op de bank zaten was ze af en toe even helemaal weg. Autorijden gaat weer goed, school gaat beter, ze is meer bij de les, ze ziet er beter uit, ze is uitgerust, heeft rust in het hoofd. De mensen in haar omgeving geven haar complimentjes, wat zie jij er goed uit de laatste weken! En ja, zo kom je dan aan de praat met mensen over mediwietolie en zo kwam ik erachter dat mijn achterbuurman het gebruikt tegen zijn MS . De mensen reageren positief omdat je niet spreekt over het recreatieve gebruik maar over het medicinale, om klachten te verminderen”.

Zuinig

Nelleke; “we hebben geprobeerd wat er gebeurd als ik een overdosis neem, wat mijn bovengrens is. Toen ik 5 druppels op had, ja dat was een zware stoned, het was niet vervelend of zo, het was wel gezellig! Als ik vrij ben gebruik 1 druppel in de ochtend en als het een zware dag is of als ik me moet concentreren neem ik er nog een. In een flesje zitten 260 druppels dus daar kan ik zo 5 maanden mee vooruit”.